Blog: Pareltjes van muziek (maart 2017)
Muziek bij een uitvaart... Soms kom je van die pareltjes tegen.
Zoveel mensen zoveel meningen. De ene familie zegt “nou, niet teveel muziek hoor, ik vind woorden belangrijker”. De andere familie zegt “ja veel muziek, muziek is belangrijk voor ons en zegt meer dan 1.000 woorden”. Zo heeft iedereen z’n voorkeuren. Soms weet men niets te bedenken, en soms kan men geen keuze maken uit de vele muziekstukken die ze te binnen schieten. Ik kan me als muziekliefhebber wel in iedere keuze vinden. Zolang het maar bij hen en bij de overledene past en daardoor betekenis krijgt. Het mooiste is als een muziekstuk symbool staat voor herinneringen tussen een spreker/de familie en de overledene. Dan maakt het ook eigenlijk niet uit of het rustig of juist hard, triest of juist vrolijk is. Als het voor hen maar goed is!
Ik begeleid hen hier natuurlijk wel een beetje in. Geef aan welk soort muziek mooi is bij binnenkomst, wat mooie luistermuziek is etc. Ik bereid ze voor op de ‘heftige momenten’ zoals het indragen in de aula van het crematorium terwijl iedereen staat en zij de intens meelevende gasten zien. Het mooie – maar soms ook het moeilijke – van muziek is dat het emoties intensiveert. De één vindt het juist prettig om deze emoties toe te laten, de ander vindt het te zwaar en kiest daarom voor iets luchtigers. Als ze muziekstukken hebben gevonden maar de volgorde niet goed kunnen bepalen, dan luister ik met ze mee en geef aan waar de muziekstukken het beste zouden passen in de totale afscheidsceremonie. Zo komen we samen altijd – ook als men aangeeft muziek niet belangrijk te vinden – tot een prachtig geheel. Soms is de muziek voor de gasten bij het afscheid niet eens zo veelzeggend, maar voor de mensen die dicht bij de overledene staan is het een intense beleving van herinneringen en natuurlijk verdriet. Verdriet dat men dan met alle mensen om hen heen kan delen.
Zo krijg ik veel muziekstukken te horen. Ik geef mijn mening niet, althans niet als het op smaak aankomt. Toch zitten er af en toe pareltjes tussen, die mij persoonlijk diep raken. Zo ook de uitvoering van Sound of Silence, door Disturbed https://www.youtube.com/watch?v=u9Dg-g7t2l4
De emotie ging hierbij tot in mijn tenen. Kippenvel!
En voor mensen die er echt niet uitkomen, is er altijd nog de uitvaart top 20...!
Muziek bij een uitvaart... Soms kom je van die pareltjes tegen.
Zoveel mensen zoveel meningen. De ene familie zegt “nou, niet teveel muziek hoor, ik vind woorden belangrijker”. De andere familie zegt “ja veel muziek, muziek is belangrijk voor ons en zegt meer dan 1.000 woorden”. Zo heeft iedereen z’n voorkeuren. Soms weet men niets te bedenken, en soms kan men geen keuze maken uit de vele muziekstukken die ze te binnen schieten. Ik kan me als muziekliefhebber wel in iedere keuze vinden. Zolang het maar bij hen en bij de overledene past en daardoor betekenis krijgt. Het mooiste is als een muziekstuk symbool staat voor herinneringen tussen een spreker/de familie en de overledene. Dan maakt het ook eigenlijk niet uit of het rustig of juist hard, triest of juist vrolijk is. Als het voor hen maar goed is!
Ik begeleid hen hier natuurlijk wel een beetje in. Geef aan welk soort muziek mooi is bij binnenkomst, wat mooie luistermuziek is etc. Ik bereid ze voor op de ‘heftige momenten’ zoals het indragen in de aula van het crematorium terwijl iedereen staat en zij de intens meelevende gasten zien. Het mooie – maar soms ook het moeilijke – van muziek is dat het emoties intensiveert. De één vindt het juist prettig om deze emoties toe te laten, de ander vindt het te zwaar en kiest daarom voor iets luchtigers. Als ze muziekstukken hebben gevonden maar de volgorde niet goed kunnen bepalen, dan luister ik met ze mee en geef aan waar de muziekstukken het beste zouden passen in de totale afscheidsceremonie. Zo komen we samen altijd – ook als men aangeeft muziek niet belangrijk te vinden – tot een prachtig geheel. Soms is de muziek voor de gasten bij het afscheid niet eens zo veelzeggend, maar voor de mensen die dicht bij de overledene staan is het een intense beleving van herinneringen en natuurlijk verdriet. Verdriet dat men dan met alle mensen om hen heen kan delen.
Zo krijg ik veel muziekstukken te horen. Ik geef mijn mening niet, althans niet als het op smaak aankomt. Toch zitten er af en toe pareltjes tussen, die mij persoonlijk diep raken. Zo ook de uitvoering van Sound of Silence, door Disturbed https://www.youtube.com/watch?v=u9Dg-g7t2l4
De emotie ging hierbij tot in mijn tenen. Kippenvel!
En voor mensen die er echt niet uitkomen, is er altijd nog de uitvaart top 20...!
